Summary
Nev’î Yahyâ’nın Aynası
Hakîkatin türlü vechelerle seyre dalınabildiği bir ayna
da insandır. Yaratılan her mahlûk Hakk’ın sıfatlarına
mazhariyetle ayna olma vazifesi üstlenmiştir. Fakat her
insanın hem ayna olması hem de kâinattaki aynalara şâhit
olup müşâhede makamında olması hasebiyle aynaya nazarı
farklılık arz etmektedir. Bu mânâda aynayı tarif edecek
cümleleri de nazarıyla bağlantılıdır.
Bu çalışmada Nev’î Yahyâ’nın “ayna” sembolü etrafındaki
tasavvufî bakış açısı hem Dîvân’ındaki müteşâbih
beyitlerinden hem de Muhyiddin İbnü’l-Arâbî’nin
“Fusûsu’l-Hikem” adlı eserine şerh olarak kaleme aldığı
Keşfü’l-Hicâb min Vechi’l-Kitâb’ından örneklerle yansıtılmaya
çalışıldı.
Keywords
Nev’î Yahyâ, Dîvân, Keşfü’l-Hicâb min Vechi’l-Kitâb, ayna, sembol.