Summary
Osmancıklı Paşalı-zâde Abdülkadir Hilmî (Âşık Kadrî) ve “Mevlûd-ı Cedîd-i Şâh-ı Risâlet”i
Bir yönüyle meydan, diğer bir yönüyle de kalem şairi
olan Osmancıklı Abdülkadir Hilmi (öl. 10.2.1948), şiirlerinde
“Âşık Kadrî (Kadriyâ)” mahlasını kullanmıştır.
“Mevlûd-ı Cedîd-i Şâh-ı Risâlet” adlı mevlidinden başka
Menâkıb-ı Koyun Baba ve Hilye-i Şerîf olmak üzere iki
mesnevisi daha bulunan şairin bugüne kadar hiçbir mevlid
literatüründe adı anılmamıştır. Mevlidinden yalnızca M.
Fatih Köksal’ın “Mevlid-nâme” adlı eserinde söz edilmişse
de o kaynakta da “Nazmî” adlı bir şaire atfedilerek anılmıştır.
Süleyman Çelebi’nin Vesîletü’n-Necât adlı eserine
nazire olarak kaleme alınmış olan Osmancıklı Abdülkadir
Hilmi’nin mevlidinde açık ve anlaşılır bir dil kullanılmıştır.
Kısa mensur bir mukaddime ile başlayan mevlidin ana
omurgası mesnevi tarzında olmasına rağmen beyit aralarında
iki murabbaa da yer verilmiştir. Mesnevi kısmı 169
beyit, murabbalar ise toplam 11 benttir. Yedi bölümden
oluşan eserde bölüm başlıkları Arapçadır.
Keywords
Paşalı-zâde Abdülkadir Hilmi, Âşık Kadrî, Abdülkadir Uslu, Osmancık, Mevlûd-ı Cedîd-i Şâh-ı Risâlet, Menâkıbı Koyun Baba, Hilye-i Şerîf, mesnevî.